kitap okumak

bazen zulüm gibi gelse de dünyanın en güzel şeyi bütün entrylerini bütün başlıklarını bir kişinin yaptığı devasa bir sözlük. ve sen o adamın hayal dünyasına giriyosun ne kadar muazzam bir olay.

ruhu dinlendirir. hayal dünyasını ve düşünmeyi geliştirir.

(bkz: baş ağrısı) ulan çok zor durum, kitabı okuyorsun heyecanlı bir kitapsa en önemli yerinde birden başın ağrıyor, iki satır okuyacak durumun kalmıyor sonra. öyle lanet bir şey ki okuyamadığın bir yana iki üç gün baş ağrısı çekiyorsun üstüne. pdf okuyorum artık bu yüzden. pdf açan bir telefon aldım mı elimden kitap düşmemiş olacak.

çoğu zaman şov.okumak istediği için okuyan sayısı enderdir.

satranç adlı kitaba başladım şu sıralar. çok okumasam da arada bir elime alıyorum.

lise de ingilizce ve ayni zamanda sınıf öğretmenimiz olan o güzel insan sayesinde başladığım dünyanın en zevk alınası aktivitesidir kuşkusuz.

sevmeyen benle huhatam olamaz.

uzun bir süredir gerçekleştiremediğim ve buna bir dur deyip başladığım eylem. boş zamanlarda yapılacak bir eylem değil, bir şeylerden fedakarlık yapıp zaman ayırılıp yapılması gereken şey. ihmal etmeyelim.

bir tek kitap yazmak için yarım kitaplık eser okunmalıdır. (bkz: samuel johnson)

kitaplar sessiz dostlarımızdır. kimi zaman birlikte güler kimi zamanlarda da birlikte ağlarız. fakat en kötü olarak nitelendireceğimiz kitapta bile tanıdık cümleler çıkar karşımıza

bazı kitaplar vardır bitmesin diye okuyamazsınız. (bkz: tehlikeli oyunlar) bazı yazarlar vardır (bkz: oğuz atay) (bkz: sabahattin ali) oturup sohbet etmek istersin asla mümkün olmayacağını bilerek. bazı cümleler vardır mıh gibi çakılır beyninize, bir daha asla silip atamazsınız. mesela şu "ne olurdu, bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım; ya da bazı sözleri hiç söylememek için kesin kararlar almamış olsaydım." yada bu "hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim. bazı karakterler vardır, o ölünce sizin de içinizden bir şeyler gider. mesela hikmet ve maria puder. artık daha farklı bakarsınız dünyaya. siz o bir kaç gün önceki o insan değilsinizdir artık. işte tüm bunların bütünüdür kitap okumak.

bir de seni içine çekmiş, sayfalar su gibi akıp gidiyor ise bundan aldığın keyfi başka hiçbir şeyde tadamazsın. (bkz: kitap okumak bir gerekliliktir)

tek sıkıntısı kitap bittiğinde yaşama dönmek

okurum çok okurum mutlu olurum ama biraz da buruk o karakterin yanında olmak o kitabın içine girmek isterim zeze'nin yanına gidip sen harika bir çocuksun o salaklara bakma demek isterdim sherlock'a gidip zekasına ne kadar hayran olduğumu söylemek isterdim harry potter'la beraber kötülüğe meydan okumak isterdim dedim ya güzel mutlu bişey okumak ama gerçek hayata dönmek kısmı işte orası can yakıyor...

kitap okumak kadar güzeli yok 1 ay oldu okumuya başlayalı inanın konuşmamdan yürüyüşüme kadar herşeyde etkisi olduğunu anlayabiliyorsunuz kısacası başkasının kafasıyka düşünmeye başlıyorsunuz

övünmek için söylemediğimi en üstte belirteyim sonra yanlış anlama olmasın. okul bittikten sonraki en güzel rutinimdir saat 5 6 civarı uyanıp gün başlayıncaya dek kitap okumak. zihnin açık, konuşan kimse yok, hatta tüm evren senin kitap okuman için sessize almış gibi kendini. daha güzel bir şey varsa o da yanında çay olmasıdır yaren değil. kitap yalnızlığı sever zira.

günün sıkıcılığından çıkıp başkalarının hayatlarında ki tasalara ve sevinçlere kendimi kaptırdığım eylemdir.

bu kitap okumak meselesi aynı leyla ile mecnun dizisi muhabbetlerine döndü. nasıl ki leyla ile mecnun için izlemeyen bile o diziyi övüyor ''amma ne diziydi beee,bitirdiler güzelim diziyi'' diyenler varsa kitap okumak içinde ''tek gerçek okumaktır,okuyun gelişin'' felan diyen tipler gelişti hem de hiç kitap okumadan bu cümleyi dile getiriyorlar... kitap okumak tamam insanı geliştiren bişey o konuda hemfikiriz ama kitabın insanı ne tür geliştirdiğine dair şöyle bir yorumda bulanayım; şimdi mhp'nin eski başkan adayı sinan oğan'ı ve selahattin demirtaş'ı ele alalım bu iki insanda kitapları yalayıp yutmuş insanlardır. bu iki insan bildiğiniz üzere zıt ideolojileri savunan insanlar,çoğu türk milliyetçisine göre selahattin demirtaş kötü biri eminim ki çoğu kürt milliyetçisi içinde ''sinan oğan'' kötü biri ( ideolojik düşüncelerinden dolayı) görülüyor. kitap okumak bana göre bir insanı iyi birisi yapmaz hoşgörülü birisi yapmaz sadece okuyan insanın içinde barındırdığı (iyilik,kötülük,milliyetçilik vb.) şeylerin dışarı vurmasında yardımcı olur yani kitap bana göre bir insanı gaipten bir yere çekip onu başka bir insan yapmaz sadece içinde bulundurduğu,o güne kadar kendinde keşfetmediği duyguların,davranışların günyüzüne çıkmasını sağlar

başlı başına bir sanat yahu. özellikle ortam oluşturuyorum okumak için. tek başıma olmam ve kendimi onunla birleştirmem gerekiyor. sanki 2 hikayeyi birleştiriyor gibi. saygı duymalı ve hakettiği ilgiyi vermeliyim.

bu aralar boşladığım eylem. zira okunacak çok kitap ama vakit az. acele etmek lazım..

yahu ben o kitabı sadece okumuyorum yaşıyorum da aynı zamanda

mürekkebin akmadığı yerde kan ve gözyaşı akıyor. bu yüzden okuyun

hep yapmayı isteyip bir türlü yapmaya tekrar başlayamadığım eylemdir. eskiden az da olsa okurdum şimdi onu da yapamıyorum bi türlü

farklı bi dünya yaşamak. karakterleri kafanda dilediğince betimlemek..kimisinin yerine koymak kendini.en önemlisi de yeniden kesfetmek kendini

hayatla bağlantımı koparan eylem. bir kere derste okumaya başladım, hoca baya bağırmış tepemde inanın duymadım. kitap okuyorum tırrek sus diyemedim, ona yanıyorum.

okurken o kadar çok hayallere dalıp gidiyorsun ki, roman da biri öldüğünde senin bile içinden bir şeyler kopuyor. ben okuduğum kitaplarda içime o kadar çok işlediyse biri ölünce karakterlerden oturup saatlerce hatta bazen her hatırladığımda ağlarım. böyle alıp götürür seni o güzel dünyasına

aslında olduğun ortamdaymissin gibi gözükür ama başka diyarlarda , geçmişte ya da gelecektesindir....

bi kere tadını alınca bi daha bırakılamayan olay

kitaplarda ki karakterlerle bütünleştikten sonra, kendi hayal dünyan da oluşturduğun karakterlerle bütün olmaktır. istanbul hatırasını okuduğum zaman herkesi katil adayı olarak görmek ya da cinayetleri nasıl çözerim diye düşünürdüm. bozkurtlar ölüyor okuduğum zaman kürşat ile beraber çinlilere saldırıyordum. onlarla beraber uçmağa gidiyordum. kitap okurken bambaşka dünyalara gidiyorsun, bazen bir cezaevinde, bazen eski dönemlerde yaşıyorsun... hayal dünyan genişliyor, düşüncelerin değişiyor, bakış açın... ve bir sürü daha güzel şeyler. elinize ne geçerse okuyun! okuya okuya güzel kitaplar bulacaksınız. onu okuma o böyle yazar bunu okuma şu şöyle yazar diyenlere aldırmayın okuyun yeter ki okuyun size fark katacağından emin olun.

o kadar güzel birşey ki benim için bazen hem bitmesini isterim sonunu çok merak ettiğim için hemde biticek diye üzülürüm kendimi çok kaptırıyorumm

türkiyede kişi başı yıllık ortalama 4 saniye olan eylem. yıllık ortalama bütçe ise 0,4 dolar.. 1,5 lira falan amk :d

ilk defa gerçek anlamda yalnız kaldığımda başladı bu okuma sevdası. müptelası oldum bırakamıyorum artık.

bazen okursun saatlerce ama aklında tek kelime kalmamıştır. o ara kitaptan başka herşeyi düşünmüssndr

öyle kitap okumak diye yazılır ama okuduğun hiç bir kelime ifade edemez bunu. öyle binlerce sayfayı okumakta değil kitap okumak. sadece bir paragraf hakkında saatlerce düşünmek belkide. bir cümlede kendini bulmak. bir kelimeye aşık olmak. yazarın ne düşündüğünü tahmin etmek. katili bulmaya çalışmak. son sayfasına göz atmak için delirmek ama bir anlamı kalmayacağını bildiğin için kendini tutmaktır kitap okumak. saygılar

tv izlemekten daha eğlenceli. kurgu, yer, tipler sana ait

hergün düzenli olarak 10 dk kitap okuyan bir insan, 1 yılda ortalama 500 sayfa olan 7 tane kitap bitirir. 20 yılda 146 kitap eder. hergün düzenli olarak 1 saat kitap okuyan bir insan ise 20 yılda 876 adet kitap bitirir. bunu şuan hesapladım ve kendimden utanıyorum. okumak hepimize lazım.

ruhun oksijenidir (bkz: kitap okuyun)

boş zamanlarımı değerlendirmenin en güzel yolu yalnızlığıma da arkadaş oluyor hem

her şeyden kaçış yolu

birden fazla yaşam hikayesi

insanları tanıdıkça daha çok sarılıyorum kitaplara gereksiz insanlara vakit harcamaktansa kitaplarıyla yaşayanlardanm

çok güzel rahatlama biçimi. ruhu dinlendirmekte favorimdir.

kitap okurken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum ve hayal dünyam öyle bir süsleniyor ki sanki ben kitaptaki hayatı yaşıyorum bu beni çok çok mutlu ediyor ardından kitap bitiyor kırılan hayallerim bir cam gibi parçalanıyor canımı yakıyor sonra da her zamanki ruhsuzluğumla yoluma devam ediyorum

şu sıra lys kasmaktan vakit bulamadığım eylem hayattan soğudum desem yeridir kitap okumayı özledim dostlar

bana kalırsa zaman kaybıdır. kitaplar, sadece insanların olmak istedikleri hayatı ya da kendi hayatını unutmak için okunan salak defterlerdir. kitap yerine bol bol makale okuyun.

"okumak, iki ruh arasındaki âşıkane bir mülâkattır." -cemil meriç

günde bir tane kitap bitirdiğim zamanlar bile oldu ama aylardır bir tane bile kitap bitiremedim. başladım ama bitiremedim. neler oluyor böyle bana anlayamıyorum.

yıllardır düzenli olarak başlayacagım diyip hic bir zaman baslayamadigim eylem

sadece benim dünyam 🎈uzak durun.

türk insanının az yaptığı bir eylemdir.